100cm x 100cm

               ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΟΥ

Στους προηγούμενους αιώνες η τέχνη προοριζόταν για την αρχιτεκτονική. Ολοκλήρωνε το χώρο.
Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να ενσωματωθεί στην αρχιτεκτονική;
Μπορεί η σύγχρονη αρχιτεκτονική να δεχτεί τη σύγχρονη τέχνη, ώστε η μια τέχνη να εξυπηρετεί την άλλη και να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα;
15 καλλιτέχνες εκτελούν μια φανταστική παραγγελία. Όλοι δίνουν λύση στο ίδιο θέμα. Ο καθένας σύμφωνα με τη δική του άποψη και ευαισθησία.
Η γκαλερί ‘Θέμα’ θέτει θέμα.
Το θέμα είναι ένα παράθυρο ή μια κάσα παραθύρου, διαστάσεων 100cm x 100cm (από ξύλο ή σίδερο).
Το παράθυρο αυτό βρίσκεται στον εξωτερικό τοίχο ενός κτιρίου.
Το χρώμα του τοίχου είναι λευκό.
Ο κάθε καλλιτέχνης θα πάρει το τελάρο αυτού του παραθύρου και θα το κρατήσει μερικούς μήνες. Αφού κάνει τις επεμβάσεις του, θα το επιστρέψει για να εκτεθεί μαζί με τις προτάσεις των άλλων καλλιτεχνών.
Το παράθυρο μπορεί να μην έχει λειτουργία. Να μην ανοίγει. Μπορεί όμως και να ανοίγει.
Δεν είναι απαραίτητο να φωτίζει.
Αλλά τι μπορεί να σημαίνει ένα μικρό παράθυρο που έχει εμβαδόν ένα τετραγωνικό μέτρο;
Είναι μια τρύπα στον τοίχο; Ένα σημείο διαφυγής του μέσα χώρου;
Ή μήπως ένα σημείο διαφυγής του έξω χώρου προς τα μέσα;
Είναι μια περίσσια διακόσμηση;
Είναι ένα σήμα;
Είναι μια πρόκληση;
Βρίσκεται πολύ ψηλά και τότε το μέγεθός του είναι ακόμη μικρότερο; Και η σχέση του με τον άνθρωπο;
Είναι χαμηλά στο ύψος των χεριών μας και το πιάνουμε;
Ο άσπρος τοίχος είναι μεγάλος και χωρίς δεσμεύσεις από την αρχιτεκτονική μπορούμε να το τοποθετήσουμε όπου θέλουμε.
Είναι παράθυρο; Είναι τελάρο; Είναι σίγουρα προβληματισμός.
Δεν είναι αρχιτεκτονική. Ή μήπως είναι;
Είναι σίγουρα όμως τέχνη.
Βλέπουμε μέσα απ’ αυτό; Είναι η επικοινωνία μας με την άλλη πλευρά; Ή δεν τη θέλουμε αυτήν την επικοινωνία;
Και τη νύχτα; Φαίνεται;
Έχουμε μια δεδομένη κάσα 100cm x 100cm. Κάσα ή τελάρο. Παράθυρο ή τρύπα. Σήμα προβληματισμό ή περιττή διακόσμηση. Έχει σαφές περίγραμμα; Έχει;
Είναι καθαρό; Το βρώμισαν οι κουτσουλιές και η κόκκινη βροχή; Και πώς να το καθαρίσουμε εκεί πάνω; Βέβαια θα λερώσει. Και το κάνουμε για να ζήσει όσο και το κτίριο. Και τελικά δε μας νοιάζει κι αν λερώσει. Ή μας νοιάζει;
Μας ενδιαφέρει η γνώμη αυτών που θα το βλέπουν κάθε μέρα; Τα συναισθήματα που θα τους δημιουργεί;
Ενδιαφέρεται η σύγχρονη τέχνη για την αρχιτεκτονική; Τι είναι ένας άσπρος τοίχος;
Μια φανταστική μικρή τρύπα σ’ έναν άσπρο τοίχο περιμένει προτάσεις.

                                                    Αθήνα  Μάιος 1994
                                                        Πόπη Κρούσκα